23 februari 2022
English below
Onze 6 wondertjes werden geboren op 17 februari. Ze zijn alweer 6 dagen oud en eindelijk kan het echte genieten beginnen.
Je gaat ervan uit dat alles goed gaat. Je verwacht dat alles net zo mooi zal verlopen als de eerste keer.
Natuurlijk weet je dat het niet altijd zo gaat, maar eigenlijk hou je er gewoon geen rekening mee dat het ook fout kan gaan.
Op woensdagochtend begon het allemaal, de temperatuur was gezakt, we maakten ons klaar voor de geboorte. Olga had ons vorige keer nogal verrast met een sneltreingeboorte zonder enig voorteken, we waren dus paraat!
Heel snel bleek dat alles anders zou gaan deze keer. De voorbereiding was zwaar, heel zwaar! Olga had er tegen woensdagavond al een vermoeiende dag opzitten. Periodes van erge onrust wisselden af met wat rust, maar het zette niet door.
We installeerden ons bed bij de werpkist, maar telkens ik me ook maar even wilde neerleggen schoot ze in paniek. Ze wilde bij me zijn, heel dicht bij me zijn en eigenlijk ook heel de tijd geaaid worden.
Sja, dat is te begrijpen… Je denkt dan terug aan je eigen bevalling en dat het dan gewoon prettig is om niet alleen te zijn. En dus bleef ik bij haar zitten en aaide ik haar zachtjes.
Om 5 uur werd ons eerste pupje geboren, Blueberry, een prachtig zwart reutje. De bevalling was moeilijk en er was flinke hulp nodig. Het was dan ook een flinke pup, een stuk zwaarder dan de pups van het eerste nest. Ook nog eens een stuitligging. Dus niet zo gek dat het wat moeilijk ging. Blueberry werd meteen vakkundig schoongelikt en ging onmiddellijk met grote vastberadenheid op zoek naar de melk.
Rond 6 uur diende Plum zich aan. Een meisje! Plum bleek nog een stuk zwaarder dan Blueberry. Wat een beertjes deze keer! Ook zij was onmiddellijk klaar om aan de slag te gaan. Een half uur na haar geboorte zaten beide pups al te drinken bij een zittende Olga. Ongelofelijk wat deze pups nu al kunnen!
Rond 8 uur kwamen er opnieuw pers weeën. Olga kreeg het steeds moeilijker, ik kon zien hoe uitgeput ze was. Raspberry werd met heel veel moeite en hulp geboren. Tijdens deze geboorte besliste ik meteen dat we hierna zouden overgaan op keizersnede. Er moesten nog 3 pups komen en Olga was echt aan het eind van haar latijn.
Toen Raspberry er eindelijk was, zakte Olga helemaal in. Ze voelde zich rotslecht en had zelfs geen enkele aandacht voor haar nieuwgeboren baby.
Wat een drama! Ik kan niet beschrijven wat er dan door je heen gaat en ik krijg opnieuw tranen in de ogen als ik eraan terug denk. Mijn arme meisje…
We haasten ons in sneltempo naar de praktijk. De collega’s hadden alles al klaargezet en daar gingen we.
Na een nacht zonder slaap, doodmoe, verdrietig en heel erg ongerust begon ik aan de operatie. Adrenaline is iets wonderlijk, hoe je dan opeens zo sterk kan zijn en ondanks alles gewoon kan doorgaan.
Onmiddellijk toen de buik openging was het duidelijk dat het mis was. Een gigantische, overladen baarmoeder met een grote scheur in de hals.
Dit verklaarde waarom Olga niet krachtig genoeg had kunnen persen.
Onze clownspuppy was werkelijk gigantisch, hij mocht als eerste de echte wereld in. Banana werd geboren en had meteen al zijn eigen willetje. Tegenspartelen en schreeuwen al vorens hij goed en wel boven de operatietafel uit was. Hierna werden ook Clementine en Kiwi geboren. De ukjes maakten het meteen helemaal goed, zo’n sterke en krachtige baby’s, daar kunnen we alleen maar dankbaar voor zijn.
Olga werd intussen gesteriliseerd, een andere keuze was er niet.
Onderweg naar huis kwamen alle emoties los. De dierenarts had ik op de praktijk gelaten, als baasje reed ik naar huis. Tranen vloeiden over mijn wangen, even moest alles van de afgelopen 24 uur eruit.
We hebben allemaal een paar dagen tijd nodig gehad, maar nu gaat het goed.
Olga maakt het goed en is een fantastische moeder voor de baby’s. De kleintjes zijn geweldig. Ze zijn prachtig, ze zijn dapper, ze zijn sterk. Ze hebben hun doorzettingsvermogen al flink nodig gehad om de melkproductie van mama op gang te krijgen, maar het is hen gelukt.
Sinds gisteren komen ze allemaal flink aan. Ze zijn tevreden en gevuld en doen wat elke puppy van 5 dagen oud doet: eten, slapen en vertroeteld worden.
Our 6 little wonders were born on 17 February. They are already 6 days old and finally the real fun can begin.
You assume that everything goes well. You expect everything will go as smooth as the first time.
Of course you know that it doesn’t always go like that, but actually you just don’t take into account that it can also go wrong.
On Wednesday morning it all started, the temperature had dropped, we were preparing for the birth. Olga had surprised us last time with a fast birth without any sign, so we were ready!
Very soon it became clear that everything would be different this time. The preparation was heavy, very heavy! By Wednesday evening, Olga already had an exhausting day behind her. Periods of extreme restlessness alternated with some rest, but it didn’t go on.
We set up our bed near the whelping box, but every time I tried to lie down, she panicked. She wanted to be close to me, very close and actually be stroked all the time.
Well, that is understandable… You think back to your own labor and that you don’t want to be alone. So I stayed with her and stroked her gently.
At 5 am our first puppy was born, Blueberry, a beautiful black male. The delivery was difficult, a lot of help was needed. It was a big pup, a lot heavier than the pups of the first litter. Not surprising it went a bit difficult. With great care and eager he was cleaned and immediately he went looking for milk with great determination.
Around 6 am Plum presented herself. A girl! Plum turned out to be even heavier than Blueberry. What a bears this time! She was also immediately ready to go. Half an hour after her birth, both puppies were already drinking while Olga was seated. Unbelievable what these puppies already do!
Around 8 am again there were some contractions. Olga had a hard time, I could see how exhausted she was. Raspberry was born with a lot of effort and help. During this birth I decided that we would switch to a c-section. There were 3 more puppies to come and Olga was really at the end of her rope.
When Raspberry finally arrived, Olga collapsed. She felt terrible and did not even pay attention to her newborn baby.
What a drama! I can’t describe what goes through your mind and I get tears in my eyes again when I think about it. My poor girl…
We rushed to the practice. My colleagues had already set everything up and off we went. After a night without sleep, exhausted, sad and very worried, I started the operation. Adrenaline is a wonderful thing, how you can suddenly be so strong and just go on despite everything.
As soon as I opened the abdomen, it was clear that it was wrong. We saw a gigantic, overloaded uterus with a large tear in the cervix.
This explained why Olga had not been able to push hard enough.
Our clown puppy was really gigantic, he was the first to enter the real world. Banana was born and immediately had his own will. He was already struggling and screaming before he was even away from the operation table. After this also Clementine and Kiwi were born. The puppies were doing fine right away, such strong and powerful babies, we can only be grateful for that.
Olga was sterilised in the meantime, there was no other choice.
On the way home, all the emotions came out. I had left the vet at the practice, as the owner I drove home. Tears flowed down my cheeks, everything from the past 24 hours had to come out.
We all needed a few days, but now things are going well.
Olga is doing great and is a fantastic mother to the babies. The little ones are amazing. They are beautiful, they are brave, they are strong. They have needed a lot of determination to get mama’s milk production going, but they have succeeded.
Since yesterday, they have all gained weight. They are happy and full and do what every 5-day-old puppy does: eat, sleep and be pampered.