20 Augustus 2019
Als dierenarts heb ik de luxe (en de gezonde nieuwsgierigheid) om meer dan 1 keer met de echo naar de pupjes te kunnen piepen.
Als vrouwtje van Olga heb ik de luxe dat het hondje zelf ontzettend relaxed is bij het echokijken. En zo kunnen we alvast kijken hoe de Supjes groeien! (Dit jaar krijgen alle pupjes een naam die met de S begint.)
Olga vond het eerst maar niks, zo op tafel op haar rug moeten liggen, zelfs al was het in een zacht kussen… Maar toen wij (mijn collega, assistente en ik) allemaal ontzettend blij en enthousiast werden, werd Olga dat ook. Ze wist niet goed waarom ze net zo blij was, maar dat maakte haar duidelijk niet zoveel uit. Sindsdien gaat ze zelf op de tafel liggen en blijft ze doodstil liggen, alleen haar staartje kwispelt. Van de week sprong ze zelfs pardoes bovenop de echotafel, mèt dikke buik, omdat ik wat lekkers in mijn handen had.
Verder maakt Olga het goed, ze mist haar actieve leventje wel. Om dat goed te maken mag ze kleine wandelingetjes en wat hersenwerk doen. Ze laat toch merken dat ze fysiek sneller moe is en is hiermee dan ook tevreden. Ze eet als een wolf en is zelfs een kleine pikkedief geworden. Haar hoeveelheid voer is thans al flink opgevoerd. Ze is nu aardig dik aan het worden, al laat dat zich blijkbaar niet zo goed op foto’s vastleggen…
De Supjes:
Dag 19, we zien meerdere ronde blaasjes die nu nog leeg zijn. Het vruchtje is nog te klein, dus dat zien we nog niet.
Dag 30, in de ronde blaas bevindt zich nu een Supje. Het middelste bolletje is het hoofdje, rechts ligt het lichaampje waarin je op bewegend beeld ook duidelijk een hartje zag knipperen.
Dag 38, wat is Supje gegroeid in amper 1 week tijd! We zien links onder duidelijk de aftekening van de oogkas en het mondje. Midden zien we de ribbetjes en die donkere ronde opklaring in de foetus is het hartje. Hij of zij is nu 6,5cm groot.
Dag 50, Supje is nu niet meer volledig in beeld te brengen, daar is hij/zij veel te groot voor geworden. Eigenlijk was het ook niet de bedoeling om nog een kijkje te nemen, maar Olga zat zo blij te wezen op tafel dat we toch niet konden weerstaan. De Supjes zijn ontzettend beweeglijk, we kunnen al hun orgaantjes onderscheiden en onderstaand Supje hadden we mooi in profiel. Wat een wondermooi beeld om het hoofdje zo goed te zien. Mooie voorpootjes, mèt teentjes en als surplus een schattig geeuwtje met tongetje. Ze zijn duidelijk helemaal klaar en moeten nu alleen nog groeien.
Olga:
